Kapitan Sino

Kapitan Sino.. Ang aking Super Hero..

Isinulat ni Bob Ong.
Malaking tulong sa buhay kung mababasa ang buong libro.
Ito ay nakalathala sa wikang Filipno.
Sana mapakinabangan ng mga estudyante. 

Magpaaalam lang ang mga gagamit..

Mga Tauhan:

·         Rogelio Manglicmot/ Kapitan Sino

     Ang pangunahing tauhan sa kwento. Isang ordinaryong binata, katatamtaman ang katawan at kayumanggi ang kulay, residente ng Pelaez na sinubok ng tadhana ng tanggapin niya ang hamon na maging isang bayani para magligtas sa kanyang kapwa.

·         Mang Ernesto

     Ang tatay ni Rogelio, isang matandang mabigat ang loob dahil sa kanyang sakit, sa huling bahagi ng kwento ay matutuklasan ang tunay na dahilan ng kanyang di gaanong mabuting pakikitungo sa kanyang pamilya.

·         Aling Hasmin

     Ang mabait at maunawaing nanay ni Rogelio.

·         Bok-Bok

     Kababata ni Rogelio at nagsisilbing sidekick ni Kapitan Sino, siya ang unang nakaalam ng tungkol sa itinatagong kapangyarihan ni Rogelio at nagkumbinsi sa kaibigang maging superhero upang makatulong sa kapwa.

·         Tessa

     Kababata ni Rogelio at ang babaeng tinitibok ng kanyang puso.

·         Mayor Solomon “Omeng” Suico

     Ang mabait at mapagkawanggawang mayor ng Pelaez subalit mayroong misteryosong katauhan.

·         Aling Precious

     Kapitbahay ni Rogelio na laman lagi ng kalye, madalas kapayabangan ni Aling Baby.

·         Aling Baby

     Ang mortal na kaaway ni Aling Precious, laman rin lagi ng kalye.

·         Aling Chummy

     Ang nagpakulong kay Rogelio dahil hindi umano napigilan ng binata ang kanyang asawa sa paninigarilyo kaya ito namatay.

·         Anghela

     Ang manikurista na tagapagdala ng “balita” kina Aling Baby.

·         Mang Berto

     Ang tanod ng barangay.

·         Mang Jose

     Ang napabalitang nawawala kasama ng kanyang mga anak at magulang.

·         Jong

     Residente ng Pelaez na nangangalakal ng basura at madalas manghiram ng kariton kay Rogelio.

·         Ging-Ging

     Ang makulit na batang laging bumibili sa “sari-sari store” ni Rogelio,nagging malungkutin simula ng mamatay ang binata.

·         Vice Mayor Virgilio Samonte

     Ang naghanda ng palabas para bigyan ng parangal si Kapitan Sino.

·         Dating Heneral

     Kapatid ni Mang Jose. Nagwala at nagbato ng granada sa araw ng parangal para kay Kapitan Sino dahil hindi umano nito nailigtas ang kanyang kapatid.

Pinangyarihan (Setting):

     Dekada 80, sa bayan ng Pelaez.

Buod:

     Ang kwento ay umiikot sa bayan ng Pelaez, ito ay tungkol sa isang dalawampu’t limang taong gulang na binatang si Rogelio Manglicmot, residente ng Pelaez isang karaniwang tao, ngunit nagsimulang magbago ang kanyang buhay ng madiskubre ng kanyang kaibigan na si Bok-Bok ang kanyang kakaibang lakas at kuryente sa kanyang katawan na nagsisilbing kapangyarihan,hindi sinasadyang nakita ni Bok-Bok na napapaandar pa rin ni Rogelio ang soldering iron at napapailaw ang bumbilya kahit walang kuryente gamit ang kamay niya, pinilit ni Rogelio na itago ang kanyang naiibang kakayahan dahil para sa kanya isang malaking responsibiidad ang pagiging superhero subalit nakumbinsi din siya ng kanyang kaibigan na gamitin ang kapangyarihan para tumulong sa kapwa. Katulad ng mga superhero na napapanood sa pelikula, nahirapan rin sa umpisa si Rogelio na kontrolin at gamitin ng maayos ang kanyang kapangyarihan, ngunit di kalaunan ay natutunan din niya itong gamitin ng maayos sa tulong ng kanyang mga kaibigang sina Bok-Bok at Tessa hanggang sa makilala siya bilang si “Kapitan Sino”, ang makakapitan ng mga tao.

     Holdapan, Kidnapan, nakawan, sunog pati pagsagip sa pusang nakasabit sa puno ay inaagapan ni Kapitan Sino, lahat ginagawa niya para makatulong kaya naman ganoon na lang ang paghanga sa knaya ng mga tao. Hanggang sa dumating na ang mabigat niyang kalaban, isang halimaw na mukhang gorilya, minsan na niya itong natalo sa isang laban, subalit isang gabi ay sumalakay ulit ang halimaw. Ayon sa mga kapitbahay ni Rogelio nangindnap umano ito ng isang bata. Hinanap ni Rogelio ang halimaw para iligtas ang nasabing bata mula sa kamay nito, nagtuos ang dalawa sa isang lumang ospital. Natalo ni Kapitan Sino ang halimaw at nalaman din niya ang tunay na katauhan ng halimaw. Ang isang bagay na nakapagpalungkot sa kanya ng sobra nang gabing iyon ay ang katotohanang wala na ang kaisa-isang babaeng kaligayahan ng mundo niya, hindi bata ang nakuha ng halimaw kundi si Tessa na natagpuan ni Rogelio na wala ng malay, sinubukan niya itong dalhin sa ospital pero namatay din ang dalaga.Hindi niya nagawang sagipin si Tessa.

     Matapos ang mga pangyayari ng gabing iyon, naging abala si Kapitan Sino sa pagiging superhero, mula paggising hanggang sa pagtulog, araw-araw ay wala siyang ginawa kundi magtrabaho bilang bayani sa abot ng kanyang makakaya. Hindi na niya napapansin ang ibang bagay at tao sa buhay niya katulad ng mga magulang niya, ni ET, ni Bok-Bok at maging ang repair shop. Nawalan na siya ng mithiin at pangarap. Napansin ni Mang Ernesto ang hindi magandang kalagayan ng anak kaya minabuti niyang kausapin ito. Ipinaalam niya sa anak ang tunay niyang pagkatao at ipinainitindi ang responsibilidad at hangganan ng pagiging isang superhero.

     Naghandog ang bagong alkalde ng Pelaez ng isang palabas para malaman kung sino ang tunay na Kapitan Sino at maparangalan ito. Dahil malaking pera ang parangal, maraming mga impostor ang nagsulputan. Lalo pang nagkagulo ng magwala ang isang dating heneral, may dala siyang granada, galit ang lalaki dahil hindi raw sila nailigtas ng bayani. Bigla niyang inihagis ang granada, mabilis namang nakakilos si Rogelio, dumapa siya sa granada upang hindi masabugan ang mga tao kaya siya nagkaroon ng galos sa katawan at paso sa mukha. Napunit din ang costume ni Kapitan Sino kaya nakilala siya ng mga tao, dinumog nila ang bayani. Subalit imbes na pasalamatan ay sinisi pa siya sa mga bagay na wala naman siyang kinalaman at hindi niya naman pwedeng solusyunan, dahil dito ay ikinulong siya.

     Nagkaroon ng malaking problema ang bansa dahil sa pagkalat ng isang nakakahawa at nakamamatay na sakit, ang AVH Fever. Isa lamang ang lunas para dito, ang dugo ni Rogelio Manglicmot,  pinagkaguluhan siya ng mga tao. Namatay si Rogelio habang inililigtas ang isang bata sa pamamagitan ng pagpahid ng kanyang dugo dito, nanghina ang binata at tuluyan ng binawian ng buhay dahil sa kakulangan o kwalan niya ng dugo.

     Pinarangalan ng Pelaez si Rogelio Manglicmot dahil sa kanyang nagawa pagkatapos nitong mamatay. Hindi ito ikinatuwa ng kaibigan niyang si Bok-Bok dahil para sa kanya wala ng kwenta ang parangal at ang mahalaga sa kanya ay ang mga aral na naiwan sa kanya ng kaibigan na babaunin niya habang buhay.

Pagsusuri:

a.)    Suliranin

  Ang pagkakaroon ng malahalimaw na sakit ng Mayor ng Pelaez. At ang hindi magandang ugali ng mga taga Pelaez na halos iasa na ang lahat sa iba.

b.)    Tunggalian

  Tao laban sa lipunan.

c.)    Kasukdulan

  Nang pigilan ni Rogelio sa pagsabog ang granada para iligtas ang mga tao at nalaman nilang siya si Kapitan Sino.

Mensahe:

“Naghahanap ang tao ng iba na magliligtas sa kanila. Dahil hindi sila yung iba na ‘yun’, wala silang ginagawa. Walang nagbabago. Walang may gustong magbago. Naghihintay ang lahat sa ‘iba’ yung hindi nila katulad.”

     Sa aking palagay, ito ang pinakamahalagang mensahe sa kuwento. Ang bayan ng Pelaez ay maihahambing sa ating bansang Pilipinas, sina Aling Baby, Aling Precious, Aling Chummy at ang kaptid ni Mang Jose ay sumisimbolo sa mga tao sa ating bansa na halos ibunton ang lahat ng sisi sa gobyerno, mga taong gustong makamit ang pagbabago pero wala namang ginagawa. Hinihintay natin ang iba kung kailan sila kikilos para mapabuti ang ating bayan pero tayo kahit minsan hindi natin sinusubukan na mapabuti ito. Hindi kailangang maging presidente ng Pilipinas, maging mayaman, maging malakas, maging superhero o sumali sa Miss Universe para makatulong upang mapabago ang kalagayan ng ating bansa, sa mga simpleng gawain nagsisimula ang pagbabago, katulad ng pagsunod sa mga simpleng batas gaya ng pagtawid sa tamang tawiran, pagbaba at pagsakay ne jeep sa tamang lugar, pagtapon ng basura sa tamang lugar at marami pang ibang maliliit na bagay, dito magsisimula ang lahat. Tayong lahat ay may kakayahang tumulong, obligasyon nating gawing mabuti ang buhay natin. Ang lahat ay magsisimula sa sarili hindi sa iba. Madalas isinisisi natin sa iba ang mga kapalpakang nangyayari sa buhay natin, dahil hindi natin matanggap na nakakagawa tayo ng mali at madalas bilang tao ay iniisip lang natin ang sarili natin, lagi nating hinihintay na may gawin ang ibang tao para sa atin ngunit tayo mismo ay wala rin namang ginagawa para sa iba.

     Bukod sa mensaheng nabanggit sa itaas ay may ilan pang magandang mensaheng gustong iparating ang may-akda sa mga mambabasa. Naipakita rin sa libro na walang binabagayan ang kabayanihan at pagtulong, tumutulong tayo hindi para magpasikat o para humingi ng kabayaran o kapalit dapat tayong tumulong dahil kaya binigyan tayo ng kakayahang makatulong, binigyan tayo ng lakas para itama ang mali at tumulong sa mahihina kaya kailangang gamitin natin ito. Mayroon ding mga bahagi sa kwento na nagpapahiwatig na kahit na gaano tayo kagaling, kalakas, kayamanan,katalino hindi natin kayang iligtas ang lahat o gawan ng paraan ang lahat ng bagay dahil mayroong nakakataas sa atin na may hawak ng ating buhay, hindi man natin hawak ang buhay ng tao pero mayroon naman tayong kapangyarihan para hindi pahirapan ang iba. Hindi dahil hindi nating kayang gawin at kontrolin ang lahat ng bagay ay wala na tayong magagawa, laging mayroon tayong magagawa, kung gugustuhin natin.

     Mababasa rin sa kwento ang ilan sa mga isyung politikal sa Pilipinas katulad ng paglalagay ng pangalan ng Politiko sa mga proyektong kanilang ipinapagawa gamit ang pera ng taong-bayan. Noon ay marami tayong makikitang ganitong karatula pero ngayon ay nabawasan na dahil ipinagbabawal na ito ng gobyerno, hindi naman nila kailangang ipangalandakan ang mga ginawa nilang kabutihan, obligasyon nila na maglingkod sa bayan dahil yun ang kanilang trabaho, sabi nga sa kwento, “Tutulong ka lang, hindi mo kailangan ng pangalan”.

Mga natutunan:

     Ilan sa mga natutunan ko sa kwento ay ang mga sumusunod:

1) Malaki ang pwede nating maibahagi para mapadali ang buhay ng iba, sa pamamagitan ng pagiging mabuting tao at isang mabuting mamamayan. Kaya dapat nating isiping mabuti ang mga bagay na ginagawa natin dahil hindi lang tayo ang naaapektuhan sa maaaring maging resulta nito.

2) Ang mga simple at maliliit na bagay na madalas nating balewalain at kalimutan ay importante pala at dapat pagtuunan ng pansin. Ang mga bagay na inaakalan nating maliit lang at medaling kalimutan ay may malaking epekto pala sa mga nangyayari sa atin, kailangang pahalagahan ang isang bagay gaano man ito kaliit o kalaki.

3) Ang pagpapahalaga sa isang bayani ay hindi ang pagunita sa araw ng kanyang kamatayan kundi ang paggunita sa kanyang mga nagawa at mga paninindigan, hindi sapat na mag-alay ng bulaklak o lumahok sa mga programang idinaraos ng mga paaralan para sakanya ang importante ay maisabuhay ang mga aral na natutunan mula sa kanila, ang pagrespeto sa bayani ay sa pagrespeto sa mga ipinaglalaban niya.

4) Ang pagtulong ay hindi kinakailangang humingi ng kapalit o pagkilala, tumutulong ka dahil kaya mo at gusto mo.

5) Lagi nating kakailanganin ng ibang tao sa buhay natin dahil hindi lahat kaya nating gawin.

6) Minsan kahit hindi natin gusto, nakakagawa tayo ng mga bagay na mali para lang protektahan ang mga taong mahal natin, mga taong mahalaga sa atin.

7) Minsan kahit gaano ka kabait, kapag may nagawa kang kasalanan, nag-iiba ang tingin sa’yo ng mga tao, nababaon sa limo tang lahat ng ginawa mong kabutihan, importante na lagi tayong maypuwang para sa kapatawaran sa mga puso natin dahil lahat tayo nagkakamali at lahat may dahilan.

8) May mga bagay sa mundo na hindi natin mababago hangga’t hindi natin iniiba ang pananaw natin tungkol dito, madalas nating tanungin at isipin kung bakit magulo ang mundo, bakit hindi natin subukang isipin kung ano ang mga magagawa natin para mabawasan ang kaguluhan ng mundo kahit papaano.

9) Laging magkakaroon ng mga pangyayari kung saan makakasakit tayo at masasaktan, makakagawa ng pagkakamali, matutumba, babangon dahil ganoon ang buhay, kailangan nating maging malakas para harapin ang mga pagsubok sa atin, hindi natin kailangang harapin ang mga ito ng mag-isa dahil may mga taong handang tumulong sa atin at tayo rin ay may kakayahang tumulong sa iba. Ang importante ay nagagawa nating patawarin hindi lamang ang mga taong nakasakit sa atin kundi maging ang mga sarili natin.